Gam’ın şaftı çıkmış/kından

az uz beðenilmiþ bir kýsrak burukluðunun hüznü
emniyetsizsin sen göz uçlarýn da
þaha mý kalkmýþ
silik kalan o siluetin

Arý-kýt sakýn ha hiç gücenme
o astarsýz yüzünle
af da dilenme


tükürüldüðün an zaten bitmiþti her bir þey
kinimiz de ki sus payý
içimiz de derin bir durgunluk hâkimiyetin de
oysa son denilen damladayým þimdi ben
ve kestiðin o serdeyim
gamýn þaftý çýkmýþ/kýndan
gen koptu
us yitikliðin de ve her yer duman


Arý-kýt sakýn ha hiç alýnma
baþ bozuktu zaten
sakýn hiþ boþa da kýlýf uydurma


duygular da ki kör hislerin sisin içinde
yitirdim sensizlikte kalbimin af’ýný
biçilmiþ kaftanýn uymayýþýnýn bir sebebi de bu
þu an edebin utanýp da kaçtýðý andayýz
avuçlar açýlmýyor ki… nedamet dilensin
burçlarýma konan bu son lebin olsun
günah makinesi gibi yontmadan önce
düþünecektin deðerimi
kin kamçýsý niyetiyle önüne çökertilmeden önce
iblisin kokusu zaten çok öncelerinden
sinmiþti bir kere üzerine

Arý-kýt sakýn ha hiç germe
asla kopmayacaktýr güruhlar
arsýzlýða


sönsün tüm ýþýklar hem tüm gönüllerden
hem de tüm gözlerden
hiç gördün mü bir kalbin çýrpýnýþýný ki sen
þahlanmýþ görkemin tümünü önüme döksen ki ne
Ýçimin için de ki o saf çocuk yok artýk
seni tek oyuncak sanýp da oynayacak…




(25.01.2014) AZAP…










Sosyal Medyada Paylaşın: