Bir b/ay b/ay da takýlý kalýr bazen kelimeler...
Bu sefer dilin varmaz, hergün söylediðini yinelemeye.
Kapýlarý açarken kapatmýþsýn, bilerek veya bilmeyerek...
Bir el/veda demek kalmýþ ne garip,
Oysa biz merhaba derken bile çekinirdik...
Gök aðlamasýn,
Ay birazdan görülür...
Yýldýzlar üþümesin,
Karanlýk birazdan gömülür...