SANA KİMSE DOKUNMASIN DİLİYLE
Kendimi unuttum senden gidince
Telden duvarlar ardýnda kanadý kýrýk
Gururu çiðnenmiþ mavi gökyüzüydü yüzüm
Yaðmurlarý çaðýrýrken gözlerim
Islanmayý marifet ediyordu bedenim
Kendini pazarlayan ruhlar cinnetinde
Kendimi bulunca sana aðlamayý özledim
Kendime hiç acýmýyordum
Sana acýdýðým kadar
Aþkýna yandýðým kadardý hayatým
Bir tokadýn gölgesinde diz çökmüþtü yüzüm
Sana kimse dokunmasýn diye
Tüm benliðimi senin için pazarlý yordum
Kimse dokunmasýn sana diliyle
Kendime belli bir fiyat bile biçmemiþtim
Tezgahtarlarýn tozlu raflarýnda sergilediði
Sahtekar bir pantolon olabiliyordum
Tek dileðimdi kimse dokunmasýn sana diliyle
Ýblisin eline sabun ettim kendimi
Eritsinler beni senin endamlý bakýþlarýna
Taþ kesilmeyi ruhuma iþledim
Ölmeye koþtuðum zamanýmýn adýydýn
Sana dair hayatým sen oldukça
Ben böyle olacaðým zamanýn elinde
YUSUF ELMAS
19 ekim 2006 özhan kýbrýs
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.