Gülen Gözlere...

Gülen Gözlere

Yüreðinde kanayan bir yara
Çocuk düþlerinin açtýðý
Geleceðin tepelerine týrmanmýþsýn kaþarak
Geriye bakmýyorsun hiç
Seni saran sevdalarýn acýlarý daðlýyor yüreðini
Sen gülümsedikçe
Unuttukça dünü
Sevgi salýyorsun evrene
Alacaklýsýn !
Aynaya bakan meleksin sen
Þeytanlarýn,Zebanilerin ve iblislerin kaçýþtýðý
Alev gözlerinden isyan bakýþlarýndan akýyor
Anýlarýn masumiyeti
Ayýbý unutmuþ ruhun
Aynýlýðýn karasýndan kurtulmuþ
Yeþilden maviye çalan
Gözlerin ANAÇ gözlerin
Yaþlanmýyor çocuk ruhun
Sen gibi
Gözlerin gibi
Görkemli ana kucaðýn
Gururun taþýyor seni yarýnlara
Gülen gözlerinde zafer parýltýsý
Sözlerin ANAÇ sözlerin
Býçak gibi keskin her zaman
Sýrtýnda bin yýllýk hayatýn yükü
Her dertten nasibini almýþ
Ay gibi yüzün
Güneþ gibi aydýnlatýyor
Karanlýk ruhlara veriyorsun ýþýðýn rengini
Kabullenmiyor vefasýzlýðý sevdalý yüreðin
Bir gemisin sen !
Hýrçýn dalgalarýn haþmetine aldýrmayan
Kýyýlarý sevmiyorsun
Engin denizler senin yerin
Hep sevgi
Hep umut dolusun
Bazen neþenin
Bazende öfkenin girdabýna kapýlýyorsun
Ama alabora olmuyorsun asla
Uçsuz bucaksýz Bahçemsin sen;
Ýçinde binbir çiçeðin þevkile açtýðý
Çiti olmayan bir bahçe
Her kese uzatýyorsun dallarýný
Yasak meyvelerinde var
Olsun;
Bir arzu tutulmasý deðil yaþamýn
Ben hüzünlü ezgilerin aðladýðý çocuðum
Sense bitimsiz kahkahalarýn sevdalý Prensesi
Kesiþti yolumuz bir eylül sabahýnda
Özgürlüðe uzanan
Sevdalara açýlan bir penceredeyiz þimdi
Uçacaðýz bir küþ misali
Umudun sevdalý maviliklerine

Recep Yeþil
Ataköy...

Sosyal Medyada Paylaşın: