Ben adý ölüm kokan yalnýzlýk; Ben nefretin taþ kesmiþ hiçliði Önündeyim yaþamýn mesafelerce Titrektir Korkaktýr mesafeler Gel deliliðimin ateþten büyücüsü Donat ruhumun boþluðunu Kurtar düþlerimi boðuþmalardan Ölçüsü ol yaþamýmýn Savur at beni uçurumlarýna Kokusunu yitirmiþ bir çiçeðim Yolun beni Yolun sonunda da olsam Pembe kanatlarým kesiliyor birer birer Uçuþlarým nefret dolu Hep tetikte gözlerim Kendimi arýyorum kýrýk kadehlerde Acýyý içiyorum bile bile Nerede o bebek sevdamýn umut veren melekleri ? Nerede uçurum çiçeklerin ? Taþ kesmiþ yüreðim Bir düþsem sarsýlacak dünya Ya bir düþüysem ötekinin Olsun Üþüyorum az kaldý Hazýrla kendini sevdam Bir oyundayým Ben Hilesizliði seçiyorum bile bile Bile bile Kayýyorum uçurumlarýnda
Recep Yeþil Ataköy...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Recep Yesil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.