Gönlü taş eyledik…

daim bahane arar gönül fermanýna
koptuk biz yol ve izden aklý düþ eyledik
gurur içinde düþtük nefsin evhamýna
kurda kuþa kapýlýp ömrü yaþ eyledik

hiç doymadan dur durak bilmiyor ki kibir
ne dost ne yoldaþ ne eþ tanýmaz ki kafir
sabi sübyana düþman eyler evvel ahir
vicdaný çýkartýp da ömrü taþ eyledik

Yüzüme indi perde acýmadýk zerre
hak izi tanýmadýk düþürüldük þerre
beladan kopmak için düþmedik bir ere
hikmetten uzaklaþýp ömrü faþ eyledik

bir elim fani malda bir elim de dürüm
aklým baþýma gelmez aç gözle yürürüm
hayata tutunuþu çýkarda görürüm
aydýnlýk yoldan kopup ömrü loþ eyledik

hasetlik içimizde fitne çýkmaz özden
harama bulaþtýkça yürek yanar közden
film fýrýldak iþten yolum geçmez düzden
cennetten cehenneme ömrü çüþ eyledik

Ýçim dýþým kartlaþtý davar yutmaz beni
bir iþe de yaramam rezil kapar geni
insanlýktan çýkartýp hayvan yaptý cani
gaflet içinde gezen ömrü coþ eyledik

son demim geldi çattý aklanmaz kir tenim
ne cet ne cibilliyet anýlmaz kör ben’ im
telkin bile edilmez yok sevapta cemim
Ýçim dýþým da vebal ömrü boþ eyledik…



(22.01.2014) AZAP…






Sosyal Medyada Paylaşın: