Hatýramda taþýdým sahte bir gülücüðü.
Yüreðime saplanan paslý bir hançer gibi.
Yanaðýma dokundu ölümün öpücüðü.
Sevgilinin elinden buzlu su içer gibi.
Gülüþüne aldanýp, sýrrýmý ele verdim.
Ne uzaklaþabildim, ne de vuslata erdim.
Gün geçtikçe eridim, büsbütün arttý derdim.
Filizlenen ekini, zamansýz biçer gibi.
Sana ulaþmak için derviþane sabretsem.
Seni bulduktan sonra, varlýðýmý kaybetsem.
Dizlerine yaslanýp günlerce yola gitsem.
Meçhul bir âleme birlikte göçer gibi.
Sineye aðýr geldi, can denilen emanet.
Hakkýn emanetine yapýlýr mý ihanet.
Sen gidince içimde koptu kýzýl kýyamet.
Bütün dünyanýn yükü üstüme çöker gibi.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.