şimdi...

þimdi uzak bir yerde kimbilir ne haldesin
belki de benim gibi hüzün ve kederdesin

kader ördü aðýný usul usul dilime
istesemde ’ gel ’demem diyemem sana yine

dudaklarým mühürlü ,sesimi duyma diye
yüreðimle söylerim en sevdiðin türküyü
bulut çektim mehtaba, sisledim yýldýzlarý
haber vermesin diye ökseledim kuþlarý

sensiz doðan güneþe yolladým feryadýmý
belki yaðarsýn diye kolladým bulutlarý

daðlar yüce, yollar uzun bilirim
daðlara dað ekledim ,yolu yola uladým
sen huzurlu ol diye kendimi hep sakladým

’sevdiðinden kaçar mý?’ dersen sevilen yürek
derim; ’ kader açýysa býrakýp kaçmak gerek’

hayatýn gerçekleri yüreðe baskýn geldi
ne boran, ne fýrtýna, ne de tipi
hiç biri üþütmedi yokluðun kadar beni
hala buz gibi ellerim gittigim gûnden beri

þimdi senden uzakta o gül yüzüne hasret
yüreðim söyler durur en sevdiðin türküyü...

Aysegul Atakli.

Sosyal Medyada Paylaşın: