Anlamadýn mý gözlerimdeki acýyý giderken; Fark etmedin mi hiç büsbütün yalnýzlýðýmý ? Ya bu suskun dilimin ardýnda kopan feryatlar Yoksa duymazlýktan mý geldin yalvarýþlarýmý ?
Ýstemeden de olsa git diyordu bakýþlarýn Git ne olur, bir daha görmeyeyim dercesine Suçsuz yere mahkûm ediliyordu iki yürek Ardýndan yuhalanýp ölüme götürülürcesine
Daha ne kadar sürecek bu kaçýþlar Oysa ben senin müebbet hapsindeyim Gücün yeter mi beni senden almaya; Deðil ölüm, ahiret’e kadar hep seninleyim
Vazgeçmek her þeyin sonu deðil mi? Ellerimi baðlýyor bu ümitsizliðin Sevmek gönlümüzün yolu deðil mi? Bil ki boðuyor beni o sessizliðin…
Sosyal Medyada Paylaşın:
zamanda1yolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.