Geceler kurþun gibi inerken göklerden
Tüm yalnýzlýðýmý gömüyorum
Sonbahar da dökülen yapraklarýn ahýna...
Biliyorum sana helal olmak için
Baþkalarýna lal olmak gerek
Aþka davet eden
Yanýk sesli bir Bilal olmak gerek
Gömüyorum yalnýzlýðýmý
Hicret gölgesi düþmüþ gecelere
Gömüyorum tüm sonbaharlarý
Yaprak mezarlýðýna dönmüþ aðaç altlarýna
Sonbahar demek yalnýzlýk demek
Kurþuni bir renkte kaðýtlarda þiirler kovalarken
Aðýr aðýr susmak demek
Biliyorum
Ne kadar sana koþsam da benden kaçacaðýný
Has bahçede olsam
Ýstemedikçe; baþka vadilerde açacaðýný
Biliyorum,
Þiirler yalnýzlýklarýn törpüsüdür
Ama bilmiyorsun
Gözlerin þiirlerimin süsüdür
Bilmiyorsun gözlerin
Yalnýzlýðýmýn örtüsüdür
Düþlerimin sensizliðe adanan hecelerinde
Örttüler üzerime geceleri
Sen yoksun diye
Gül diye bir þey verdiler elime
Sen koksun diye
Ellerini verdiler bana
Yüreðine gerdan gibi taksýn diye
Aþkýn adýna
Seni sensiz yaþamak dediler
Bilmiyorum doðru mu?
Sensizliði içerken gecelerde
Beni sarhoþ bildiler
Biliyorum sana helal olmak için
Baþkasýna lal olmam gerek
Aþka davet eden
Yanýk sesli Bilal olmam gerek
Sualin mührü vuruldu kalbime
Seni koydular aþk diye kalbime
Aðladým aynalara geceler boyu
Aynalarda seni gördüm
Öptüm alnýnda ki o güzel nuru...
Yusuf Usuð