yokluğunda

yokluðunda,
denizler durulmaz ayak bastýðým kýyýlarda,
ay küser bana yakamozlar birer hayal,
karþý koylardan ýþýklar,
onlar bile varmaz beni kýyýma,
ansýzýn deniz çekip gider ayaklarýmýn altýndan,
kum taneleri ve ben sadece kalan,
yokluðunda,
gelmez olur daðlarýma bahar,
sapsarý kesilir dünyam,
yeþillenmesi gerekirken inadýna,
çiçek açmaz aðaçlarým,
aksine yaprak döker,
güz sanarda senin yokluðunu,
yokluðunda,
küçük bir çocuk gelir aklýma,
elleri yumuk gözleri mahmur bir çocuk,
tenine ten deðmemiþ henüz,
insanlardan uzak tertemiz ,
sen gibi bakar bana,
her defasýnda ilk defa görürmüþcesine,
yokluðunda,
göç etmez göçmen kuþlar,
kanadý kýrýk artýk her birinin,
ki bilirsin buralarda yapamacaklarýný,
soðuktur benim iklimim senin yokluðunda,
garda meçhule giden bir tren gibi,
nereye gideceðini bilmeden,
ya da nereye varacaðýný bilmeden,
yol alýr yüreðim ,
yokluðunda,
yer,yön,zaman ,
hepsi bir hiçliðin temsili
sana demiyorum þair gibi,
’varlýðýma varlýðýmý düðümle’ diye
sadece yokluðunda yokluðumu azad et sevgili...

Sosyal Medyada Paylaşın: