Zengin olmak yerine,mutluluktu gayemiz.
Þükredip halimize ,hiç þikayet etmezdik.
Edep haya bilirdik,örfümüzdü sayemiz.
Gösteriþe imrenip peþlerinden gitmezdik.
Yerindeydi keyfimiz,paþalardan ve beyden
Namusuyla yaþamak,üstün idi her þeyden.
Sevdalansak birine, içerdik aþk-ý meyden
Beþ kuruþluk çýkara ,kendimizi satmazdýk.
Küçük gelen esvabý,diðer kardeþ giyerdi.
Luzumsuz masraflarý,haftalýða sayardý.
Razý olur hakkýna , verilenle doyardý
Modasý geçmiþ diye giysimizi atmazdýk.
Kötü gözle bakmazdýk, mahalleliye karþý
Bir ihtiyaç var ise,sanki her ev bir çarþý
Daðýlýrdý komþuya, kurulan kýþlýk turþu
Gýybet edip dostlarý, birbirine katmazdýk.
Ayný evde yaþardý,ana baba büyükler.
Kýþýn soba baþýnda ihtiyarlar uyuklar
Heves ile çocuklar,kestaneyi ayýklar.
Saygýlýydýk büyüðe, kaþýmýzý çatmazdýk
Kar yaðýnca babannem halýlarý yýkardý
Çamaþýrý tokaçlar,çalý çýrpý yakardý.
Askerdeki oðlunu, kafasýna takardý.
Sevdiði bir yemeði sunup ta hiç tatmazdýk.
Teknoloji eskiden böyle yoðun deðildi.
Bilgisayar baþýnda saðlam beller eðildi,
Ailenin fertleri, farklý yola daðýldý.
Özenti duymasaydýk,iflas edip batmazdýk.
Ülkü Ahýska 20.Ocak.2014
Fondaki resim kendi çalýþmam reprodüksiyon
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.