Ýyi günde canýmsýn, diyenlere ne oldu
Hasta oldum yatarým uzanýp el veren yok
Yanýmdan ayrýlmayan ayanlara ne oldu
Sevgi baðý kurumuþ ,kýrmýzý gül deren yok.
Bacýlarým gurbette,benden uzak kaldýlar.
Dost bildiðim kimseler, sefahate daldýlar.
Güvendiðim insanlar yanlýþ kapý çaldýlar.
Hatýrlayýp andýðým, vefalý bir zeren yok
Aklý evvel olanlar, hep kendini beðenir.
Ýnsanlýktan dem vurur, öðütlere deðinir.
Küçük görür herkesi, zenginlikle öðünür
Aþil ruhlar kirlenmiþ.hak yolunda eren yok.
Okþamadan reyhanýn kokusunu almazsýn
Seyreyleyip doðayý , tefekküre dalmazsýn.
Yaratýlan her þeyden,neden ilham almazsýn
Tövbe edip Allah’tan, günahýný seren yok
Sevdiðiniz kimseyi,göndermeyin yabana
Sarmalayýn ilgiyle,mutlansýn aþktan yana
Ne güzel þey sevgiden , nasibini alana
Güzellikler yok olmuþ, kötüleri yeren yok
Arif olan insanýn ,sohbetine doymadým.
Saçma sapan sözlerle dinleyeni baymadým.
Nicedir çok yalnýzým,kaç gün oldu saymadým.
Hassas kalbi kýrýlmýþ, ahu gözlü ceren yok.
Ülkü Ahýska 6.Þubat.2014
Fondaki resim kendi çalýþmam.Reprodüksiyon
Ceren : Ceylan
Zeren : Anlayýþlý,Zeki
Aklý evvel : Akýllý geçinen