Sana fosilleþmiþ sözcükler, dilucu yalanlar yazmayacaðým. Bildiðince, anladýðýnca, öngörülerince Oku beni, anla beni, yaz beni... Çünkü ben orada olacaðým. En metruklarýnda yüreðinin...
En gerek duyduðun bir günde oradan çýkar beni, Oku beni, anla beni, yaz beni....
Bir anlatýlamaz, anlaþýlamaz sevdadýr ki yaþadýðýmýz. Ben baharýn yeniden ilkine doðarken, Yaþanmamýþ baharýma doðuyorum... Sen, vurgunlar içinde yaþayamadýðýn baharýnda yitiyorsun, Yeniden doðmak adýna...
Beklenmedik bir saðnaðýn susuz bir akakta Çaðýldayarak ýrmaklaþmasýdýr bu.
Yaþam bir damla su gibidir. Çaba ve çýrpýntýsýnda okyanusuna ulaþmak vardýr. Benim okyanusum da sensin Ufuk Gözlüm.
KÖMEN-Haydar Okur Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖMEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.