Çay Menkıbem

Hüzün aðýr konuðum mevsim bahar veya güz.
Ýsli çaydanlýk mukim ateþin kucaðýnda.
Çayýmý sabah akþam berrak gözlerinle süz.
Çaya dair düþlerle gönlüm çayýn aðýnda.
Ben seni okuyorum her yudum çay menkýbem.


Billur bir girizgâhtýr ilk yudum senle hem dem.
Kelimeler nemlenir sýrýlsýklam dizeler.
Çayla özdeþim sensin tebessümündür merhem.
Gülüþünü kýskanýr gecede avizeler.
Hasreti dokuyorum her yudum çay menkýbem.


Uzaklar yakýn olur selamýnla her daim.
Çayýmýzýn buðusu karýþýr zaman zaman.
Sensin çay bardaðýmýn suretindeki has im.
Ýstirhamým çayý hep benim hüznüm ile an.
Yollara bakýyorum her yudum çay menkýbem.


Adýný gizliyorum akan sulardan bile
Kuruyan dudaðýma sükut oluyor ilaç.
Kelimeler çatlýyor hasret geliyor dile.
Sana dair ne varsa bilesin baþýma taç.
Yurduna akýyorum her mevsim çay menkýbem.
Ankara, 20.01.2014 Ý.K




Sosyal Medyada Paylaşın: