Yaşamak sevinç mi yoksa hüzün Ağlamak mı içimden hiç yok Kin, nefret, öfke, hepsi aynı şey Neden bilmem Sevgimi anlatmak görmek istercesine Ölümü düşünmek yok OYSA Yaşarken ölmek ne güzel
Bende sevdim herkes gibi Kimsesiz fakir anasız babasız Vermediler Biliyor musun? Neden Sen canisin dediler İçimden kopan bir fırtına Öldürmek istercesine OYSA Yaşarken ölmek ne güzel
Yıllar ne de çabuk geçiyor değil mi? Tıpkı sevgin gibi Dostlarım düşmanım Düşmanım dostlarım İnsanlık mı hiç yok Nedense beni yıkan Ansızın gidişin OYSA Yaşarken ölmek ne güzel
Seni sensiz yaşamak mı? Hiç düşünmedim Çalışıp ekmeğimi kazanmak Siz büyükler ağalar beyler Biz işçiler ameleler İt gibi itilerek OYSA Yaşarken ölmek ne güzel
Bir of çektim sebepsiz Sordular Ağlayarak sızlayarak nasılsa An ayrılık vakti Senden ayrı kalışımdan olsa gerek Ölümü düşünürcesine OYSA Yaşarken ölmek ne güzel
İşte o ana Beklenen ölüm anı Sensiz bensiz kimsesiz Öksüz bir çocuk gibi Ağlayarak Ayrıldım aranızdan OYSA Yaşarken ölmek ne güzel
Ali KUTAY / Eğitimci-Şair-Yazar Sosyal Medyada Paylaşın:
bilimkenti Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.