AL SANA...
Dalkavuklar etrafýný sarýnca,
Hazineyi ortasýndan yarýnca,
Olamadýn hak yolunda karýnca...
Pula kulluk sorulacak varýnca!
Sandýkdaki mutlu deðil; kýl sana...
Ayrýlýnca iyi doðru güzelden,
Taþ duvarlar gösterildi tüzelden,
Çeki düzen ver kendine tez elden...
Neler oldu Genç Osman’a özelden!
Arkandaki kutlu deðil; zul sana...
Yapýlanlar milletime ezadýr,
Piþkinliðin akýllara sezadýr,
Attan düþmek ayýp deðil kazadýr...
Uysalýnýn çifteleri cezadýr.
Yürüyenler atlý deðil; nal sana...
Bürünürsün yoksulluðun yasýna,
Uzanýrsýn varsýllýðýn hasýna.
Sýðamadýn koltuklarýn asýna...
Olma muhtaç itin kurdun tasýna!
Ýçindeki butlu deðil; yal sana...
Son zamanlar meyil verdin zulüme,
Orda burda laf edersin ölüme,
Karþýlýðý çirkin gelir dilime...
Aç gözünü bak bilekten elime!
Gidiþatýn tatlý deðil; al sana!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.