HÜZÜN DEMLİ GECELER
Ýçin için yanarsýn, kimse duymaz feryadýn
Bu gün yine efkârlý, hüzün demli geceler
Vücut yorgun kalp bezgin, doldumu ki miladýn?
Leyli Nehar uykusuz, hüzün demli geceler…
Aðlasan da nafile, kimsenin ruhu duymaz
Yenin yakan dar gelir, ruhuna kýlýf uymaz
Sancýlý günün gecen, aðrýlar arsýz aymaz
Bu derdin tabibi yok, hüzün demli geceler…
Boþuna feryat figan, Kendin çal kendin dinle
Mahzun geçer geceler, ister öl ister inle
Kederli gecelerde, hayalim düþüm senle
Kara kefen içinde, hüzün demli geceler…
Mal, mülk, evlat, hepsi boþ, emeklerin hiç olur
Herkes eþini bulur, sana yalnýzlýk kalýr
Görünme gözlerine, uzak dur aman nolur
Uykular firar etmiþ, hüzün demli geceler…
Ýster aðla ister gül, oturup bak haline
Çalýþtýn çabaladýn, ne geçti ki eline
Oðlun çarkýna eder, ne kaldý ki geline
Dostun olur acýlar, hüzün demli geceler…
Emeklerin el aldý, eller kondu bendine
Ýnilersin her gece, gelemezsin kendine
Ýnsanlar fettan olmuþ, akýl ermez fendine
Elin ver gövden gider, hüzün demli geceler…
Hazan gülü -17.01.2014
(Bursa)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.