Dünyada dostluklara, çokça deðer verenim,
Sevdim mi yüreðimden, ta özümden severim.
Sevenim olmasa da, pýrlantadýr yüreðim.
Sebep ne anlamadým; “nedendir vefasýzlýk?
Arkadaþým dedim mi, üstüne toz kondurmam.
Zulmetlere atýp ta, ayrýk otu yoldurmam.
Acý verip yüreðe, keder hüsran doldurmam.
Sorarým hep kendime; “ nedendir vefasýzlýk?
Gözümden sakýnýrým, nazar deðmesin diye,
Sýrt dönmeler nedendir, ne oldu birden bire ,
Bir pula satýlýrým, bilmem sebebi niye?
Akýl erdiremedim; “nedendir vefasýzlýk?
Deðeri kýtlardaným, “nedenini bilemem.
Sevince sarýlýrým, kalpten asla silemem.
El gibi davranýp ta, sýrt çevirip gidemem.
Aklým ermez anlamam; “nedendir vefasýzlýk?
Ben sevdim mi yürekten, ta özümden severim!
Eðrelti sevgileri, yerle yeksan ederim,
Olsada gülde diken, gülü yine severim.
Bir türlü anlamadým, nedendir vefasýzlýk?
Deðer veriþimden mi, hep horlanýr dururum,
Gün görmemiþ gül gibi, kuytularda kururum,
Þu seven yüreðimi, yerden yere vururum,
Akýl erdiremedim, nedendir vefasýzlýk?
Hazan gülü : 16/1 / 11