Çok yoruyor Ruhumu kanatan rüyalar Hayallerimi kemiren düþler Bekleyiþler Susuþlar,susuþlar,susuþlar Sinemada yanda ki boþ koltuða hüzünlü bakýþlar Keþkelerin dile pelesenk olmasý Ayrýlýk kokan mýsralar Öksüz bir çoðun anne feryadý Bir kýzýn gözyaþlarýnda ki acý Bir babada ki cinnetler Ayrýlýk da ki þizofreni sancýlar Korkulu ölüm düþleri Rüyada ki veda sayýklamalarý Yoruyor incitiyor kemiriyor ruhumu sanki
Yaþýyor insan her þeye çok þükür diyerek Karanlýklarý bir þekilde aydýnlatýyor Mum yakýyor,mumun eridiði gibi zaman eriyor Nicesinin anne kucaðýnda Nicesinin yar kolunda Nicesinin solunda eriyip bitiyor zaman
Ama her eriyen saniyede Eksiliyor insan ve eksiliyor bir þeyler Mesela insanlýk biraz daha eksiliyor Bir þeyler baþlýyor derken her þey bitiyor aslýnda Aslýnda her baþlayan þey biraz gönül yorgunluðu
Ýnsan yaðmur damlasýndan mutlu olmalý Bir serçe ötüþünden Bir martýnýn gökyüzünde serenat yapmasýndan Dinlenmeli insan Denizin sahile dalga dalga vurmasýnda Bir þiir bir kaç öykü Mutlu edip dinlendirmeli gönülleri Ve asýl o zaman demeli diyebilmeli çok þükür diye...
Yusuf Usuð
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yûsuf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.