DERMAN....!

’Kabuslu gecelerde vurur hüsranýn râmý
Dilimde iki hece: bir mazlumun meramý’

Gökten düþüp bin parça seyrederken alemi
Zapt eyleyip kuþattý bir dert gönül hanemi

Ben rahmet bekliyorken od düþüyor koynuma
Cellatým el sývýyor...! ip dolanýr boynuma

Ezeli düþman gibi karanlýklarýn þahý
Kim söktü ki semadan parlayan mihr u mahý

Kan kusar içimde can her gün zulüm ediyor
Sen ki ben ona deðil, o bana hükmediyor

Hayli garip haldeyim bütün ölüler diri
Hayra alamet deðil bu yazý, bu bildiri

Bu yolun çýkýþý yok, nereye gitmekte yol...?
Saða sapmak isterken, sakýn gitme diyor sol

Býktým artýk ömrümün baðrýmý eþmesinden
Bir dað ardýnda pýnar zift akar çeþmesinden

Uzaklardan bir seda, diyor ki; buraya gel
Çaðrýya kulak versem dizlerim bana engel

Sevgiyi iplik yapýp sevdayý örmüyorum
Oyulmuþ sanki gözüm hiçbir þey görmüyorum

Beynim geçmiþe dalýp maziyi aralýyor
Mazide yol aldýkça dört yaným daralýyor

Mümkün deðil anlatmak bu an öyle bir an ki
Bütün dost bildiklerim her biri yýlan sanki

Ben ki feryat ettikçe titriyor her amaným
Saatler durmuþ sanki belki geldi zamaným

Bir hüzme süzülüyor aydýnlýðýn yüzünden
Ve bir rahmet iniyor o anda gökyüzünden

Gözümü kapadýkça çýnlýyor o yankýlý ses
Son sözü söylüyorum bir an almadan nefes

Caný canda býraktým çoktan yazýlmýþ ferman
Dilimde en son dua: YA RAB bu derde derman

Tutmak için son gayret ufka uzanan eli
Yanan her bir hücreme vuruyor seher yeli

’Kendimle savaþtayým gölgemde bana esir
Kirlenen her zerreme, bir dua eder tesir’


ELÝF KESKÝN(KARABULUT) ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ....
Tarihsiz/Saatsiz....



Sosyal Medyada Paylaşın: