Nebiha Muradi’ye ’’ Kalimera ’’
tökezleyen yüreðime küf yeþili yalnýzlýk eþlik ediyor
sessizliðin ayazý çalýnýyor gözlerimin hüzün basmýþ
a l b e n i s i n e
eðer
susaydý dilim aðlamazdý sana böylesine
saçlarýma sarý yýldýzlarý iliþtirdim
ayrýlýk rüzgarlarýný sonbahara hediye ediyorum
gecenin ölü saatlerinde mýrýldanmalar esiyor
odamýn sessiz duvarlarýnda
en masum rüyalarým
güneþin batýþýnda mahþer olup yürüyor
daðlar denizler y a þ d ö k ü y o r
vakti sen kýyametinde
ölüm senfonisi çalýyor y ü r e ð i m d e
iþitiyor musun
cenaze töreninde adýmlar kör topal ilerlerken
düþüyor göðün iplerinden
meleklerin kanatlarýnda
yaþamaya çalýþan a þ k ý m ý z
gülümsememe acý bir matem yanaþtý
sebebi sensiz vedalar
ölümün ütopyasýnda avuçlarým yarýlýyor
kirpiklerime mühür diye
n e b i a sürdüm
tamda
arþ sükûtunu bozduðunda
yani
mahþer saati yeryüzünü sardýðýnda
saflarýn toplanmasýnda yüzüm yüzüne deðsin
terazilerde tartýlýrken tüm günahlarýn benim olsun
y â r
kaç kez daha iþgal eder ruhumu sevdan
n e b i a
ve kaç kez daha
sen olurum ölümün ütopyasýnda
Sevgili Fundam
Çok sevgimle
Var ol her dem var ol...
ÝkiBinOnbir
Lösev
Melodi bir çýðlýktýr aþk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.