Usanmadan Yazarım

Ben neyi neden sevdiðime bakmam,
Kimin sevgime layýk olduðuna bakarým.
Kalbime birini aldýysam bir daha býrakmam,
Hep içerimde, derinlerde bir yerlerde saklarým.

Düþsel evreler yaþarým, realistliðimden kaybettiklerimle.
Sýrf bir þeyler geri yerine gelir, belki de diye.
Yetinmeyi bilirdim azda olsa, her zaman elimdekilerle.
Amacýna ulaþmasa da seslenmiþimdir sevgiliye.

Þiirsel yaklaþmýþýmdýr olaylara, þairsel özelliðimle,
Etkilemiþtir insanlar beni gönül güzellikleriyle.
Herkese kalbimin kapýlarý açýktýr kör, saðýr, topal.
Amacýna ulaþmýþtýr yaþamak, yaþayýp gördükleriyle.

Bazen durgunluktan yana, bazen fýrtýnalarla yol almýþýmdýr.
Her çiçeðe olmasa da güle kesinlikle yazmýþýmdýr.
Her çiçeði koklamasam da en güzelini tatmýþýmdýr.
Dikenine bakmadan sevgiyi temsil eden güle uzanmýþýmdýr.

Mevsimlerden baharý severim, oda temsilcisidir sevginin aþkýn,
O aylarda insanlar daha bir sýcak, birbirlerine daha da yakýn.
Ben þimdi þiiri bitirsem, aþkta sevgide biter mi acaba içim de diye.
Her þiirimde sevgiye aþka yer vermiþimdir inanmazsanýz bakýn.

Ben iþte neyi neden sevdiðime bu yüzden bakmam,
Kimin sevgime layýk olduðuna bu yüzden bakarým.
Kalbime ve kalemime birini aldýysam,
Kaybetmemek için her defasýnda ele alýr, usanmadan yazarým.


Sosyal Medyada Paylaşın: