mavi ve kırmızı güller

kimseye söyleyemediðim acýlarým var benim,
adýný dahi anmayacaðým kabuslarým,
ve sessizce içten içe büyüyen korkularým var...
sahip olduklarýmla
olamadýklarým arasýnda daðlar kadar fark var!
oysa iyi niyetimi alýp da yanýma,
her sabah yürüyüþe çýkardým umutla.
ayaklarýma bulaþmýþ mutluluk tanecikleri ve sen yanýbaþýmda!
ellerinden tutup yürümeye öyle alýþmýþým ki;
þimdi emekleyemiyorum bile sensiz!
bak bitti bu masal da diðerleri gibi....

asla haykýramadýðým çýðlýklarým,
ve sana hiç anlatamadýðým kocaman bir sevgim var hala.
sen ýslak çakýl taþlý yolun sonuna gelmiþken þimdi;
arkandan yorgun,bitkin ve sakat bir yavru köpek misali koþuyorum!
gözlerine bakýp hayal kurmaya öyle alýþmýþým ki;
þimdi düþünemiyorum bile sensiz!
en sevdiðin renkti mavi;
bak soldu mavi güller de kýrmýzýlar gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın: