Üç kuruþluk bez için türlü bahane bulup
Dost düþmaný bilmeden can alýp vermekteyiz
Nokta kadar ikbale virgül kadar yamulup
Þerefi haysiyeti yerlere sermekteyiz
Vahþet sancaðý diktik insanlýðýn burcuna
En yýrtýcý mahlukat korkuyor þerrimizden
Vicdanlarý týkmýþýz vicdansýzlýk hurcuna
Ter yerine kan kokar þu arsýz derimizden
Kör badem gözlü olur þimþir deriz köseye
Dalkavukluk uðruna gözler þeþi beþ görür
Firavunun yanýnda sýrt dönenler MUSA’ya
Akbabaya azmedip her bir þeyi leþ görür
Dili geçmiþ zamanda býrakmadýk tek güzel
Nerde geçse yadýmýz silkelenir yakalar
Özümüzden geçmeyen dilimizde boþ gazel
Dün söylenen yalanlar bu gün bizi yakalar
Olmuþ mudur hiç kimse ebed murada nail
Nefes alan ne varsa doðar yaþar ve ölür
Mukadderat deðiþmez öyle dakik azrail
Cihana kafa tutan nice þahlar mat olur
ayhan çoban antalya
2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.