Sonbaharda dalýndan düþen bir yaprak gibi, Serçe misali ürkek þekilde düþtün gönlüme, Hoþ sohbetin ve sevecenliðin etkiledi beni, Sanki zincirlerimi kýrýp daldýn yüreðime.
Sen ki sevgiye aç kapalý kalbimin anahtarý oldun, Sanaymýþ açlýðým, sanaymýþ muhtaçlýðým anladým, Soruyorum sana ey yar neden bunca yýl uzak kaldýn, Öyle bir esir aldýn ki beni sana kimsin diye soramadým.
Sensizlik yakýyor içimi Temmuz sýcaðý gibi, Haydi gel al götür beni senli diyarlara, Bundan sonra sana adadým bedbaht bedenimi, Aþkýn kölesi olalým seninle dalalým hülyalara.
Zafer Özcan -(07.01.2014)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.