MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ÖLÜ İSTASYON.
aslan bülent

ÖLÜ İSTASYON.







kapýnýn önünde oynaþan yolculuklar
en fazla üç gün sonra büyüyor nasýl olsa


.....



eski tren garýnýn
yýkýk dökük istasyonunda
unutkanlýklar arýyorum
yüzüme vuran tok sesli ayýn gölgesi
yarým bir dokunuþla deðiyor raylarýn parlak paslarýna
elimi uzatsam
yani o zaman ki sallanan ellerin hatýralarýna
ve bir çocuk tutsa ceketimin ucundan
sakin rüzgarýn virajýnda saklansa topluca hayatlar
sonra
toplasam bir bir unutkanlýklarý hiç baþýmý kaldýrmadan


....


acýyor sanki banklarýn kýrýk yerleri
camlarýn parçalanmýþ yerinden yaðýyor kaburgalarým
duvarlar grilerin rutubetle konuþtuðu resimler çiziyor
aklýn son yerinde çalýyor düdük
ve duman asýlarak havaya
tren uðurlanýyor tek kelime edilemeyen gecede


....



beni baðýþla diyen bir yanýlgý karþýmda
sanki istasyon sahne
oyuncular eskilerde kalan anýlarýn gölgeleri
beni baðýþla
sonra susuyor ses
barýþýyor kucaklama arasý aþk
sessizlik dalýp gidiyor uzaðýn terk hüzünlerine
þarkýsý yalnýz adam bulutlardan arta kalan notalarý döküyor kemandan


....


aðlamanýn
o en buruk vakti gibi kadýnýn gözleri
hayalin gerçek kýsmýnda çalýyor beynimin utangaçlýðýný
sanki yýllar öncesinden bana aþýk
gülümsemeyle uzatýyor yýldýzlý bir gece
dona kalýyorum kýrýk bankýn kenarýnda
uzanýyorum almak için
ve anlýyorum ki
sevdiði erkek arkamda ona koþuyor
yüreðindeki o ulaþýlmaz umutla


....


tenha bir bilinmezlik gibiyim
aklým oyunlar oynuyor istasyonun eski kalabalýðýnda
kalkýyorum uyduruk bir kasýlmayla
özeti çýkarýlmýþ þiirler dökülüyor kucaðýmdan
býrakýyorum olduðu gibi onlarý
adýmlýyorum
artýk kimselerin basmadýðý tahtadan basamaklarý
içimde nöbetçi bir aþk
gözlerimde uykusuz ferfecir
ve her tanesi huzur veren yaðmurla
kentin kapalý perdelerine doðru alýyorum yolu
ardýmda sahici sevda kýrýntýlarý
ýslak zemheri acýlar
doðal gitmeler
ve kalan son tütün dumanlý öksürük
aðýr sessizliðe gömüyorum
eski tren istasyonunu
uðruma kokan ýhlamur çiçekleri karþýlýyor beni
yitirilmiþ düþlerin bulvarýnda saçaklarda afiþ afiþ kýþ
sakince saklanýyorum
kentin gözlerinde yazan pankartýn gözlerine

....

duyuyor/musun ben geldim...!
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.