Çay

Ýnceden narinceden bir efsane süzülür.
Demliðin derunundan ýtýr saçar bir peri.
Huzur sükun yurduna kervan yola düzülür.
Adý demlik güzeli çay doðduðundan beri.


Zarafetin týlsýmý ince belliye özgü.
Iþýk saçar Leyla’nýn kara gözü doðaya.
Elif endamlýlarý kýskanýr dem dem gözgü.
Gül misalin sureti nispet edilir aya.


Gümüþ tepside hayal dudaklarda karanfil.
Naz nefesliyle olur kerpiç haneler saray.
Sükunetin koynunda dinlenir bir mevsim dil.
Erguvan dallarýnýn meramýna teþne çay.


Haz alýr çay suyunu konuk eden çaydanlýk.
Kelimeler incelir çay sözünü yazarken.
Damakta burukluðu olsa bile bir anlýk,
Ýçeni meftun eder naz gülü kar yaðarken.


Zemheriyi bahara çevirir çay saati.
Cama yansýyan gülüþ sevgiliden yadigar.
Anýlar sayfasýnda karýþýr mazi ati.
Hatýralarý süsler çay ikliminde nigar.
Ankara, 15.01.2014


Sosyal Medyada Paylaşın: