DUR DE GEÇEN ZAMANA...!

Düþünce de bir fýtrat eðer aksarsa ayak
Kadere gonca olmak kuruduysa bað ne zor
Viran olmuþ gülþeni koy verme sen hemen yak
Bülbül küþmüþse güle yanar kor içinde kor


Hasreti buram buram aþký anlatýr her söz
Bir bað bozumu gibi güller yere þaçýlýr
Sönmeye ramak kalmýþ ateþ içinde son köz
Bir yol daha var deyip sonsuzluða açýlýr


Gönüllere köprüler kurarsýn yavaþ yavaþ
Saltanatýn belirsiz, padiþah mýsýn þah mý ?
Her gün gönül ülkende verirsin binbir savaþ
Sevmek korkulu rüya, yoksa sevda günah mý?


Yangýn yangýn içinde her gün binlerce soru
Alev denizlerinde sallarken kolun kürek
Bir semavi çaðrýya kulak vermek en zoru
Dur...! de geçen zamana nasýl dayanýr yürek


Ömrünün son noktasý nafiledir gözyaþý
Ýndiðin yokuþlarý aðýr aðýr çýkarsýn
Eyvah diyerek geçen günlere vurup baþý
Yandýðýn alevlerin külleriyle yýkarsýn...!


ELÝF KESKÝN (KARABULUT) ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ....
06/01/2014 01:20




Sosyal Medyada Paylaşın: