Üstü Kalsın

Çocukken çok aðladým geceler buna þahit
Bu hayat savaþýnda ne idi gizli ahit?
Derine dalacaktým kaldým ayazda zahit
Ýstem dýþý çalýnan günlerin üstü kalsýn.

Ortada sebep yokken tepelere çýkardým
Bazen sarkýt misali aþaðýya sarkardým
Belki söylenmez ama karanlýktan korkardým
Benden zorla alýnan dünlerin üstü kalsýn.

Soðuk arpa ekmeði ister ye ister yeme
Ahýrdan bozma evde hayat oldu idame
Bir ürkek tavþan gibi sokulurdum dedeme
Rüyalara salýnan düþlerin üstü kalsýn.

Ormanýn içlerinde kardelenler açardý
Sanki irade dýþý hep sincaplar kaçardý
Kendi tarzýyla bahar güzellikler saçardý
Midyedeki halýnan dürlerin üstü kalsýn.

Ömür sona ermeden bir hayalle çökülür
Aklýma geliþinde gözlerden yaþ dökülür
Vücudumdan organlar parça parça sökülür
Atsýz elde nalýnan yüklerin üstü kalsýn.

Güvenme toprak dama bir gün yýkýlýr inin
Vakit tamam olunca derler ki sala binin
Ruhi ezel sevdaya faydasý olmaz kinin
Çalýlardan toplanan yünlerin üstü kalsýn.

11.01.2014
Ahmet Çelik
Ceyhan

Sosyal Medyada Paylaşın: