hani biz birbirimize söz vermiþtik
þartlar ne olursa olsun hiç ayrýlmayacaktýk
olmadý be aþkým duramadýk sözümüzde
hiç nedensiz bitirdik sevgimizi
aþký hatýrlatan her ne varsa soðuduk
ikimiz de piþmanlýklar içinde boðulduk
galiba biz yanlýþ zamanda
yanlýþ yerde olandýk
tatlý bir söz ve o kahrolasý bakýþlara inandýk
aþk sandýk yaþananlarý
þimdi senden bana kalan
kocaman bir yürek sancýsý
bir de aðlamaya alýþmýþ iki göz býraktýn
sen her aklýma geldiðinde depreþir yaram
kabuk tutmaya çalýþsa da kanar
tuz basmak nafile
hani devlerin aþký büyük olurdu
bizimkisi öylemi oldu
içimizde nefret denen kini büyüttük
geride tebessümle hatýrlayacaðýmýz
bizi bize hatýrlatan
hiç bir þey kalmadý maziden
ama yine de senden
boynum bükük ve gönlüm kýrýk
ayrýlmaya razý deðil yüreðim
bitti demekle bitmiyor caným
unutamýyor ne yürek ne de beyin
baþlasak desem yeniden
býraktýðýmýz yerden
biliyorum imkansýz aþklar gibi
olmayacak imkansýzlýklardayým...
Refik
14.01.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.