Melekler; eksik surelerle taþýrken ayetleri aþktan mahrum býrakmýþtý yüreklerimizi. Bu yüzden Ýnanamadýk aðýr aksak sevdalara! O günden sonra bedevi kervanlarý gibi, Yangýnlar taþýdýk Mecusi aþklara!
Meleklerde; Hataya düþmüþtü. Aþk kývýlcýmý düþen yürekleri üfleyerek söndürmek isterken tutuþmuþtu bir kere volkanlar gibi.
Dönerek melek Tanrý’nýn dergâhýna Ayetler eksik dedi. Bakýnarak etrafa Tanrý Adem ile Havva’yý gösterdi.
Ve döndü Melek; Leyla’yla Mecnun’a geldi. Dumaný tüten bir çift yürek, birisi meczup olmuþ, diðeri sönmüþ kül Tebelleþ olmuþ hayata inat Mecnun bulmuþtu vuslat Leyla’nýn külünü savurarak!
Melek tekrar Tanrýya dönmüþ, önünde kýyama durarak, raporunu sunmuþtu! Onlarýn mabedi sevgi, Ýnandýðý aþk diye,
Ve Tanrý vermiþti cevap; Sevgi benim göbek adým, Aþk ise, O benim iþte!.. Hüma Efkan Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.