DAĞLARIN ARDI

Özlem libasýný giymiþ gözlerim
Ýþlemiþ içine iflah olmazlar
Yürek sýzýsýyla akmýþ sözlerim
Bir çift siyah gözde durup dalmazlar

Ben ,uçsuz bucaksýz yollar tükettim
Gönülden gönüle hal’ler tükettim
Gülzarýn içinde güller tükettim
Derdimin dermaný , dili bilmezler

Belki bir haberi düþer bahtýma
Belki ümit kuþu konar tahtýma
Belki insaf eder gelir cehtime
Olur ya desen de caný bulmazlar

Karanlýk çökünce sessiz çekilir
Daðlarýn ardýna gözüm dikilir
Gözlersin yollarý belin bükülür
Gidenler gitmiþtir bil ki gelmezler

Uykumun içinde gözden süzülür
Düþün sýcaklýðý nasýl sezilir
Yeniden kaderin sanki yazýlýr
Þafak söktüðünde artýk kalmazlar

Daðlarýn ardýnda görünür zakir
Tutar yüreðimden derim ,çok þükür
Benliðim ruhumla olur tam takýr
Beni ben de bulur daha salmazlar

Fýrat’ýn kýzýnýn yolu uzadý
Süsledi bahtýný umut bezedi
Bütün gönüllere ‘’vuslat ‘’kazýdý
Diktiði gülleri artýk solmazlar...
Sündüs ARSLAN AKÇA
Sosyal Medyada Paylaşın: