Çay ve Kandil
Iþýr gönülde ümit sükutu seçse de dil.
Arýnýrýz daima hüznün altýn tasýnda.
Sessizce hem dem olur dudakta çay ve kandil.
Gece güne örtüdür encamýn ortasýnda.
Nazýn buðusu ile dinlenirken bakýþlar.
Huzurun sinesinde çayýn rengi iskandil.
Bahara hicret eder çay ikliminde kýþlar.
Harmanlanýr sükunla gecede çay ve kandil.
Berrak bakýþlarýyla gülümser bir gül emsal.
Nazeninler meclisin rengi ahengi olur.
Kafdaðý’nýn nefesi aþk ülkesinde masal.
Çay ve kandil dem be dem bin bir efsane solur.
Has rüyanýn tabiri suya süzülen ýþýk.
Gecenin hitamýnda güneþin yüzü güler.
Mahyanýn suretine naz iksiri karýþýk.
Çay ve kandil içindir bu mevsimde övgüler.
Maveradan bir meltem esiyor efil efil.
Suyun uhdesinde haz gözlerin nazargâhý.
Gönlü ihya ediyor gecede çay ve kandil.
Su ateþe veriyor katre katre günahý.
Ankara, 13.01.2014 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.