tanrým yetim saçlarýmdan savruluyorum
mayýsýn kuzey çocuðunun nâr hastane koridorlarýna
bir bebek aðladý dünyaya
ruhum bir bedende ayrým hücresi
ayrým hücresine yanaþmadan yeniden doð beni tanrým
ya da kömür karasý akan kanýn ciðerlerime dolmasýyla
b o ð beni tanrým
cennet
annem ayaklarýndan beni neden düþürdü
gece gündüz arasýndaki yer gök þahit
ben senin ayaklarýnda kaç kere intihar ettim
bilmiyorsun anne
tanrý beni ellerine sunduðunda
babam aðlýyor muydu
iblisler süt dudaklarýmý kanatýyor
göbek baðým kesilme çýðlýklarýndan
rahmin aðzýnda yendi
üç vakta kadar lanetlinin çocuklarý dirilecek
duydun mu anne
muson çocuklarýný yiyecekler
çýðlýðým Abrahamýn Keldâni kavminde
x doðumumda mühürlendiðinde
çocukluðumu kaçýrýp
göðün en uzak kýsmýna gömecekler
ölmeyecek misin sen bana
a n n e ölmeyecek misin
kýrmýzý camdan çiðnenen bileklerimi
kim koruyacaktý baba
ölü olan sen gündüz ölümlerimde
sesimin hýçkýrýk gürültülerini
duyacak mýydýn tanrý evinden
iki ayaklý varlýklar
mutasyon kimlikleriyle dirildiðinde
beynimin ince çizgisi kendini fýrýnladý
bebeklerim arþa savruldu
bir iki üç týp oyununda aklýmý burktum
ebe kimdi kaçan kimdi anne
çocukluðumda en sevdiðim
shakespeare tiyotrosunu bastý
hiç tanýmadýðým bir kadýn
iri gök rengi gözleriyle
duisburg caddalerine kan boþaltýyor
mayýs ayýnýn on dördü akþamýnýn
m o r g yataðýna
deli sokaðýna hapsedildim baba çýkamýyorum
kimdi bu kadýn kimdi içimden çýkmak bilmeyen
yastýðýmýn kenarýnda uykuma göz diken
alfabeleri astýran harf harf çarmýhý yaktýran
havva kýzýný kemiklerimden deþen
küçük bir kýzýn süt verilmeyen cümleler tabutunda
gömüldüm diri diri
anne
cinnetim sâlâ sesinde muskalanýp yeryüzüne aktý
kirpiklerim kangren ayininde
gölge karanlýklarý týrnaklarýný uzattýklarýnda
ay karanlýða gömüldüðünde
yer sonsuz geceye baðlanýp düðüm atýldýðýnda
y e d i basamaða
tenler l â iðnesiyle
gözlerinin yorganlarýný dikip açtýklarýnda
kulaklarýn perdeleri silkelendiðinde
mezarlar boþaldýðýnda
irinle karýþýk dirilenen kötü bedenlerin
çürümüþ etleri göðün mezarýndan düþecekler
korkuyorum anne
doðum koltuðu üzerime örtülmek üzere
susma anne susma
loðusa yataðýn soðuyor
cinler sýrada kýrk gün kýyamet
þerbetim dudaklarýmdan üflendi
sûr aðlýyor cenin halimden
söyle artýk
þizofren katilim kimdi benim anne
babam mý sen mi
yoksa Tanrý beni sana verdi diye
Tanrý mý
Tanrým al beni günahýma giren
anne duvarýndan
Ahmet Ormancý’ya
Çok Saygýlarýmla
Var olun.
Martonüç
Lösev
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
John ve Ölü Mektup Kasva👣 Gülücük Kuşları Gözlerime Ağlarken Dokun Efruz Dikiş Hû Ya Ali Yeni sevda *Batman* Ateşin İntiharı I- Bedrûd