Harlı Mektup

Oturdum yalnýzlýðýmla, artýrdým semaverin harýný.
Meçhul mahreçli hasret kokulu, mektup yazýyorum.
Yalnýzlýðým pul zarfýn üzerinde sükutu demliyorum.
Gecenin huþu deminde yeniyor akrep yelkovaný.

Deniz durgun,gönül yorgun gökyüzünde hüzünlü ay.
Gece aya vurgun, bardaðýmda benden de buruk çay.
Meçhulden esiyor rüzgâr, yýkýlýyor gönlümde saray.
Ömrüm senelere sýðýyor,bölünüyor gün,hafta,ay.

Bir bardak çayda yalnýzlýðý karýþtýrýyorum þeker yerine.
Damaðýmý çay buruyor, dimaðýmý yalnýzlýk uzlette.
Sükuta karýþýyor zaman,þair düþlerimde üþüyor gece.
Gönül hüzün yumaðý her þey yalnýzlýk müptelasý evrende.

Ateþ yaðýyor geceye ,almýyor deniz gönlümün harýný.
Katran karasý, çay karasý en okkalýsý yürek yarasý.
Mevsimler þaþýrýyor takvimimde renk sarhoþu gül sarýsý.
Aþk arýyor sonbaharda yalnýzlýk dallarý özlüyor vuslat baharýný.
Ýbrahim KÝLÝK,11.01.2008




Sosyal Medyada Paylaşın: