Doymadým paraya, rengi sýcaktýr
Kayarsa elinden; donarsýn Yeðen!
Müptela olmaya açýk kucaktýr
Sararsa bir kere; yanarsýn Yeðen!
Talihsiz acýya; banarsýn Yeðen!
Doldursam yastýða acep alýr mý?
Üstüme bürlensem açýk kalýr mý?
Var olan her kuruþ, benim olur mu?
Vehimler içinde; bunarsýn Yeðen!
Ruhunu elinle; sunarsýn Yeðen!
Elimden gelse de, saðmak inekten
Bahçe de kabaran yeþil cinekten
Çið yað çýkarmayý, topal sinekten
Fýrsatý bulursan; denersin Yeðen!
Kabaran isteði; yenersin Yeðen!
Rüyamda her gece para sayarým
Saflarýn gözünü lafla boyarým
Kâruna dönersem anca doyarým
Sonunda refahý; sýnarsýn Yeðen!
Ýçtikçe düþleri; kýnarsýn Yeðen!
Gizlemem içimi; Dayýn böyledir
Tanýmaz kimseyi, iþi bey ledir
Sað eli þehirle, solu köyledir
Böylece yýkýlmaz; çýnarsýn Yeðen!
Rüzgara harmanda; týnarsýn Yeðen!
Ýsmail Süklüm
(Þiirime yorumlarýyla destek olan dostlarýma teþekkür ederim.
Ayrýca tüm inananlarýn kandilini tebrik ederim.)
12.01.2012
KASTAMONU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.