kadın gece ve piyano

piyanonun yumuþak dokunuþlarý çýnlýyordu bir gece vakti
korkularýný ritmik týnýsýna yüklenmiþti
dudaklarýný kemiriyordu siyahlý bir kadýn
acý acý gülümsedim içini yakan yalnýzlýðýna
öyle içten dokunuyordu ki parmaklarý tuþlara
kah þuh bir kadýnýn kahkahasý
kah suya yansýyan gül gibi duru çocuksu

vur kahredici yalnýzlýðýn say tuþlarý
vur ki yapraklar dökülsün her týnýsýnda
az ötede bir kadýn çömelmiþ
bir kadýn yalnýzlýðýna sövmüþ
bir çocuk doðmuþ yalnýzlýðýnýn avuçlarýna
ve piyanonun týnýsýna parmaklarý imzasýný atmýþ
bir kadýn bir çocuk korkularý ritmik
her tuþa dokundukça kederi dile gelmiþ

týnýsý egoist bir ruhun dingil sesi gibidir
ya da suya yansýyan þiir gibi
fýrçasýz damýtýlmýþ ebruli renkleri arasýnda karmaþýk
yorgun bir savaþçýnýn kýrgýn gönül yarasý gibi simsiyah
ya da sihirli kar tanesi gibi gizemli bir kýþ
bir kadýn bir çocuk
her tuþa dokundukça ritmik serseri mayýn gibi
ve týnýsýna bürünür ruhu
kah þuh bir kadýnýn kahkahasý
kah suya yansýyan gül gibi duru çocuksu

mahmudiye düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın: