Dur aðlamasýn gözlerin bu neyin telaþý Neyin feryadý? Buradayým daha gitmedim ben Özlemlerim demini almadan Katran karasý mevsimleri toplayýp Bavula koymadan Yýldýzlardan yaptýðým tacý takmadan saçlarýna, Býrakýp da gidebilir miyim?
Kapýyý açýp da henüz çýkmadým bu eþikten Aþk har’ýnda aðýr- aðýr özlemler demlenirken Lal olup konuþmasan da Boðazýnda düðümlenip kalsa da kelimeler Hani cümle kurmakta zorlanýrsýn ya Dilinden dökülemeyen heceleri çözerim birer birer
Boynun büküp masum masum bakarsan gözlerime Ayrýlýða bir adým daha yaklaþtýðým anda Bu odanýn duvarlarý yýkýlmaz mý üzerime Kurumaz mý aðzým dilim Kilitlenmez mi dizlerim bir sokak ötede?
Vakit geldi… Saniyeler dakikalarla yarýþ ediyor Tek rakibim zaman, O’nu durdurmaya da sözüm geçmiyor. Sol yanýmda sen Sað yanýmda sevgi doldurduðum heybem Aðlama ne olursun dayanamam Dökülürse bir damla yaþ gözlerinden Özlemlerimin altý yanmadan, tutmadan dibi Gelmezsem namerdim.
Üzerimden yüreðimin tembelliðini atamýyorum Hep görmezden geliyor olup bitenleri Seni arkamda býrakmaya el vermiyor içim Tutunca ayrýlýðýn ucundan Bir-bir kýrýlýyor cesaretim Bu gidiþ terk ediþ deðil ki Ah! Sevdiðim dönmezsem namerdim.
Bu acýlarýn yükünü taþýmaya gücüm kaldý mý? Bilmiyorum. Omzumda dururken hala baþýn Hazýr deðilim dalýp da gözlerinde kalmaya Beni senden koparýp alsa da yollar Alnýna çizilse de sýra –sýra yýllar Sonu ölüm olsa da aldýrmýyorum. Canýmý uðruna feda etmezsem namerdim.