Hergece yokluðunla nefes nefese Buhulu camlarda sensizliði çizerken Yüreðimdeki çiðlýklar duyulmuyor avazlarda Ya sensizliðe aliþacaðim Ya bu ateþle yanacaðým ..Yada ölümsüzlüðe uzanacaðým ...
Ben hiç... Duman olup daðlarýn üzerine çökmedim Hep duman benim üzerime çullandý Ben hiç... Deniz olup dalga dalga kýyýlarý dövmedim Ben hep Dövülen çakýl tanesi oldum sahillerde Ben hiç Ben hiç bahar olmadim Çiçek açmadý dalarým Ben hep hazaný yaþadým Sararýp düküldü yapraklarým ..ve mahþere kaldý aþktan, alacaklarým
Ben hiç... Mutlu olmadim Ben hep aðladým Ýçimde boðuldu kaldý kahkahalarým Ben hep insanlarýn masümiyetlerine aldandým Kandým. Kandikça yandým Entrikalarýnýn altýnda un ufak oldum Yeline savruldum rüzgarlarýn Yüreðim bedenim solmuþ bir yaprak Yataðým kabir oldu Yorganim toprak