Vakt-i hazandýr mühür gözlüm. Birazdan kapanýr bütün kapýlar. Ýþýklar teker teker söner. Son kývýlcým da can çekiþir þöminede. . Birazdan ayrýlýklar gittiði yerden döner. . Vakt-i hazandýr kömür gözlüm. Kuþlar uzak diyarlara yol alýr bakýþlarýnda. Yapraklar da sarýldýðý aðacý terkeder. Cefa okunur yorgun gövdenin nakýþlarýnda. Eza edince kullar melekler de gider. . . Vakt-i hazandýr ömür gözlüm. Gözlerine adanmýþ ömrüm baharý bekler. Kelebeklerin kanadý gibi yalnýzlýðým. Bir kere dokunsan kül olur gider. . . Ve zaman Vakt-i Hazan olsa da ömür gözlüm... Ömrüm gözlerindeki bahara kurbandýr. Yüzü nar özü har her kelamý alev sözlüm. Sana yanmadýðým vakit bil ki öldüðüm andýr. . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tatlii 52 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.