MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

çiçekbaşı
Mehtap Akkoyun

çiçekbaşı









ve tohum
cesâretlenip çatlayýnca
kara topraðýn keklik göðsünde
sarý aðzýnlarýnda duâlar
kavallarýnda sofraya dâvet ile
yürüdü erenler zillet mekândan



menzilde üryân
menzilde bismillah sesi
ve tamgalarda dokuzok
sedefin kâlbini deler gibi
âyetleri nakþettiler kaftanlara



sýfatlarýný yýktý oracaðý âvâzdede
dedi geçiniz dünyâ mekânda hepisinden
servetinizden þehvetinizden
dâhi selâmetinizden
þafaðýn derdiyle harmanlanýn gayrý




þafak seccâdelerde onlar
çiçeklenmiþ tarlalar gibi
uç verince daðlarýn tâcýndan
hükmettiler seher vakti
bebeler gülsün deyi
söktüler tespihleri
Allah deminde pîrler
felâket nabzýnda birler
döndüler döndüler döndüler



fermân buyurdular sonra
sükûtu beleyip kýlýnç aþkýna
göçerlikte çekilsin kefenler arþa




kýlýnçlar çekilip, serilince gülbedenler topraðýn baðrýna. fâtiha’ya el açtý âvâzdede. dedi; bilmek gerektir sýrrýn. erler boynun vuran ellere, vermeyesin yurdun. velhâsýl, toprak küsmüþtür. vermez gayrý darýyý, buðdayý. sular kaynamaz gayrý. zulm devrânýn gelip, dayanmýþtýr obaya. otlamaz koyunlar ve de davarlar buralarda. inmiþ isek düzlüðe; sökün çadýrlarýn göç vardýr daðlarýn dengine.




aðlaþtýlar bir yol
yaðmalanmýþ yanmýþ çadýrlarda
o ki
toprak da yanmaktadýr bu iþe
zâlimliðin narasýdýr
yankýlanýr göðün göðsünde




aðýlsýz büyür kuzular
otlardan ve sulardan geçerek
kam ozanlarýn kopuzlarýnda
dillerinde dinlerinde acýlarla
serildiler çadýrlarla yollara




bir zaman eðlendiler yollarda
tanýþ oldular kürtlerle
kürtlerin kevser duâlarýyla
konuk oldular ovalara





gülcennet sofralarýný açtýlar
afþarlardan varsaklara deðin
kucak açtýlar boylara
türkmen ve kürt beyleri
ayný lokmayý çiðnediler
ayný sofrada hamd ettiler




göçerlerin sýrtýnda ateþlerde yanmýþ filik varýdý dedi mahmûd beg. açmýþýdýk ocaðýmýzý, soframýzý. konar göçerlikte zordur çoluk çocuðun halý. geldiler. bire bin verdi toprak. koyunlar kuzuladý. kuzular meledi. seher kilimlerin serdik. uyudular. gülkelâm belledik geceyi gündüzü. halýmýz budur. rivâyet deðildir. mahpus tâlihimizdir bu topraklarda.




ol vakittir gelmiþiz buralara
güvercin donundan ney sulara
sancýlarda ilm aldýk pîrlerden
þeyhlerin envâi göðsünden
can olmuþuz binyýllardýr




aðýr ve nâzlýdýr dem
acem çiçekleri gibi açýlýp
kapanýr semâda kapýlar
Allah’dýr nakþeden taþa
ve aðaca ve suya ve daða




yarpýzbahârlarda kürdîler ve türkmenler, kerâmet bilip yedi iklîmi deryâya damla oldular. dað doruklarýnda buz. buzsahrâlarda tuz olup, gülistân eylediler sazý. merhamet bizimdir dediler. destân bizim. zulmün göðsünde açar da devrânýn gözüdür. azadlýk bizimdir. himmet bizim.


biz ki, döl vermiþ topraðýn cânýnda halaya durduk evvelahîr. tepeden týrnaða ateþ olduk. su olduk zâhir. balaban ve þaman misâli diz çöküp daðlarda, hû ile yunduk yurdun sularýnda. kýlýnçlar üþür gibi ateþlerde, bin turna uçurduk pârelenen yüreklere.





su yolu





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.