Hasreti öðrendim hasret kalýnca sana Yüreðim kaldýra bilir miydi kavuþmadan ayrýlýklarý Yarýnlar umudum olmuþtu Senin için döktüðüm gözyaþlarýmý da sevdim Söyleyemedim…
Aklýmdaydýn hep Olsan da uzaklarda Sevdim sessizce düþlerime geliþini Biraz daha gecelerde kalýþýný Þafak sökmesin güneþ doðmasýn diye Karanlýða yalvarýþýmý sevdim Söyleyemedim…
Yeniden görme umudumu yitirmedim Kokunu duymadan Sana dokunmadan Yaþama sevincim oldun Yanýmda olduðunu hayal ettim Sensiz kaldýðým zamanlarda Dik durmayý sevdim Söyleyemedim…
Sana aitti yüreðim Küllerinden doðdum ben oldum yeniden Beni yeniden dirilttiðin Ve yeniden aþký sevdirdin Seni sevdim Çekindim söyleyemedim.
Tuttuðum ellerindi Fakat… Delice çarpan da benim kalbimdi Ama ben Sevgi dolu yüreðini, Orada ki huzuru Ve seni sevdim Söyleyemedim…
Bedenimde taþýdýðým senin yüreðindi Damarýmda kansýn Sabýrla bekleyeceðim döneceðin günü Sabrý sevdim fakat söyleyemedim Söyleyemedim…
Yüreðin kýblem Sevdan secdem Þahdamarým oldun Seni sen olduðun için sevdim Söyleyemedim…
Mustafa KARAAHMETOÐLU 08.01.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KARAAHMETOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.