Gariban
Sokak sokak gezen bir ayyaþtým
Hep it köpek ile dost arkadaþtým
Yýllarca kendi kaderimle uðraþtým
Kýz sen benim neremi sevdin
Ne bende ne babada var idi mal
Ne düzgün bir iþ ne düzenli ahval
Kavga döðüþle sönerdi her ihtimal
Kýz sen benim neremi sevdin
Ne boy vardý ne güzel bir cemal
Ne tahsil vardý ne mesleki bir hal
Ne üst ne baþ vardý dilenci misal
Kýz sen benim neremi sevdin
‘’Duydum demiþsin ki çok gariban
Oturup garibanlarla geçirir zaman
Bir yüreði var tüm yüreklere derman’’
Kýz sen benim neremi sevdin
Madem ki böyle can sana kurban
Kapýna köleyim ta öldüðüm zaman
Her kelimen bana buyruk ferman
Kýz sen benim neremi sevdin
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.