SEN SUS

Dilimde kimselerin söyeleyemdiði kelimelerim var,
Ne kadar söylemek istesemde söyleyemediðim,
Omuzlarýmda kocaman bir yük istesemde terkedemediðim,
Ey sen baþý buyruk deli sevdam,alýrým seni aklýmýn ötelerine,
Kaç defa meydanlar okurum kan kusan gecelerime.

Baþýmda ki asi rüzðar param parça et bütün düþlerimi,
Yýk geç karaya çaldýðým bütün mutluluklarýmý,
Ahtým var bu hayatýn en hassas noktalarýna,
Yeter demiyorum artýk sana vurabildiðince vur hayata,
Bundan böyle acýtmaz hiç bir þey acýyan yanlarýmý.

Yak geç kavur istersen hayatýmda ki her þeyini,
Umrumdamý sanki dünya yýkýlmýþ insanlarýn üzerine,
Veya kýyamet kopmuþ aðrýyan sol yanýmda,
Ne kadar susmak istesenizde yaþadýðýnýz geçmiþe,
Rüzðarlar savurup getirir yinede istemediðiniz geçmiþi.

Sen sus gözlerin konuþsun sen sus kalbin konuþsun,
Ne olur demeyeceðim artýk sana, sen sus sadece yeter,
Ne olursa olsun sus, kýyamet kopsada sus artýk her þeye,
Ne kadar susarsan sus yaþanýlmýþ olan gerçeklerine,
Sustuðu kadar yaklaþýyor insan geçmiþindeki her þeye.

Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın: