BİR ÇOCUK AĞLIYOR

Elini yüzüne götüren çocuk
Gizleme gözünün yaþýný benden
Kolay deðil hayat, bu zor yolculuk
Acým artar hüzün dolu sesinden.

Körpe vücudundan, nefret fýþkýrýr
Küçücük aklýna açlýk sindikçe,
Kurduðun hayaller bir, bir yýkýlýr
Omzuna bu korku bu yük bindikçe.

Sende alýþýrsýn yavan ekmeðe
Rastlarým sanma hiç gelmez tazesi,
Annen baban gibi dertler çekmeðe
Kader þu talihin kör bahanesi.

Toz pembe deðil ki; yaþanan herþey
Zenginin fakirin, çileside var
Kimi mazlum doðmuþ, kimi aða, bey
Ölüm hep bu yüzden aþýlmaz duvar.

Kaldýrým taþlarý soðuktur gezme
Ýnada yüklenip býkma hayattan
Yolun baþýndasýn, yorulup bezme
Niceleri düþtü bu kainattan.

Bilirim her halin sevgiden eksik
O küçük yüreðin nasipsiz kalmýþ,
Seni sarmýþ sanki bütün aksilik
Bu kara kalemi yaradan çalmýþ,
Güzel günlerini ömründen almýþ.


Nevzat taþkýran.
Sosyal Medyada Paylaşın: