CEHENNEME DÖNÜŞ
CEHENNEME DÖNÜÞ
Aslýnda bendim , kurduðu pusuya düþen
Islak yeþil gözlerde
Limon damlalarý gibi, süzülen yaþlar içinde
Bir bacaðým kanýyordu, canhýraþ
Oysa ben hiç duymuyordum.
Çünkü kulaklarým kalbine baðlýydý
Ýnce altýn tellerle
Ve orada yalnýz senin
Hüzün dolu kalp sýzýlarýn vardý.
“Nabýz düþüyor “ diyordu doktor
Ayrýlmamalýydým hayalinden
Bir sepet vardý önümde ve
Giyotinin býçaðý ensemde parlýyordu.
Beyaz giymez cellatlar deðil mi?
Ne çok konuþuyorlar
Ölmekle yaþamakla ilgili.
Siz ne bilirsiniz ölümü, ayrýlýðý
Hiç öldünüz mü , bu günlerde ?
Seveni geride býrakýp.
Çok üþüyorum anneciðim
Buzlu çarþaflar altýnda
Sar yine beni , siyah geniþ yakalý mantonla
Çok üþüyorum anneciðim ,býrakma ellerimi.
Uçsuz bucaksýz bir kum denizinde
Yatýrmýþlar yüz üstü, gözlerim açýk
Çok uzaklarda, karanlýðýn derinliðinde
Çivit mavisi bir gökyüzü , ufacýk uzaklarda.
Çizgiler uzanýyor ufka paralel
Uzayýp kýsalýyor, yaklaþýp kaçarak ani çakýþlarýyla.
El sallamakta bütün sevgililer
Karanlýða uçmak ne zor, yiðidim.
Yüzlerinde acým aklý mimikler var
Ne çok dua bilirmiþim meðerse
Köpeðime kim bakacak, motorumu ucuz satmasalar bari.
Bu nasýl derin kara bir girdap, Sonu var mý acep?
Bazýlarý yukarý atýlýyor,
Onlar ölümden yýrtanlar olmalý
Sýyýrýrsam and olsun
Duble çað kebap ýsmarlayacaðým kendime
Beni yutmaya çalýþan hayata inat.
E. Yaþar Ovalý 05. 01.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.