Yine söz mülkü hilal gözlerine düþtü Hiç dayanýr mý gözlerim halesine düþtü Sen bu cihan içre doðan bir güneþsin En asil kývýlcýmlara eþ deðersin Gidiþinle ruhuma setr çekti maðbedin Gel kapýmýn eþiðine ne söyler garibin Bazý zaman sam yeline tutulurum Ani hýçkýrýklarla dolu sevdam benim Mum içinde söz tüter Söz zamana yenik düþer Dilimlenir örselenmiþ kefen Kaðýtlarýn makberinden... Bir hazan-vari yaprak düþer saçlarýna Soluk-sýcak bebek beþiði kucaðýna Ne kalýr yana yana sabahýndan akþamýna Can verir döne döne baharýndan hazanýna Eritir þiþeyi tavýrlarýn, sabýr mevsiminde Ol þiþe ki cam mülkünden kopmuþ demde Sen sevgilim beni duyacaksýn elbet
Gönül sabr et ! Ey yâr Sýrrýmý el-aleme deme ol aþk diye sükût et ! Kara sevdanýn adý ne zamandýr aþk olmuþ ? Kýrk yýllýk mürekkep seninle sararýp solmuþ... Sosyal Medyada Paylaşın:
mavİmge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.