( DURDURUN DÜNYAYI )
Serencâmlý hayat yakar baðrýmý
Üzüntü kahýrdan öleceðim ben
Dindiren olmadý yürek aðrýmý
Durdurun dünyayý ineceðim ben…
Ahvalimi söylen o nazlý yare
Ýçerim kan aðlar gözlerim dere
Derinimde derdim bulunmaz çare
Durdurun dünyayý ineceðim ben…
Kaderim her daim cidar örüyor
Þafaðým sökmeden günüm dürüyor
Yüreðim yanýyor içim eriyor
Durdurun dünyayý ineceðim ben…
Derd-i maiþeyle geçti günlerim
Cedergana vurdum içten inlerim
Emeðim hebada zai dünlerim
Durdurun dünyayý ineceðim ben…
Baðrýmý gerdim hep esen yellere
Emeðimi verdim yaban ellere
Payýmýza sükut düþtü dillere
Durdurun dünyayý ineceðim ben…
Sürgün vermez artýk kýrýldý dalým
Felek bana atar her daim çalým
Kime arz edeyim söyleyim halim
Durdurun dünyayý ineceðim ben…
Sevgide kýsýrdý çorak topraktý
Acýda bonkördü diþli taraktý
Ömür evahir de bu son duraktý
Durdurun dünyayý ineceðim ben…
Emine erdem. (hazan gülü)
03/01/2014
(Bursa)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.