Kum Olmak İstemiyorum

kaþýný düzeltip gözlerimin içine baktý
çekiliyor dalgalar atýlýn kaçýn
ne yakalamýþtýk ki
olta tutan elleriniz balýklarla alay ediyordu
rüzgarlar uzaklardan getirmiþti esintilerini
biraz daha dalýn gözlerime
haziran yaðmurlarýný geçin
dokunun yumuþak ayaklarýnýzla çakýllara
kum olmak istemiyorum

hep sýrt üstü anýmsýyordum kendimi
ölürken mi
hayýr
oraya dokunmayýn
ben baharlara dolan beyaz çocuðun uykusuyum
sakýn dokunmayýn bana

baþýmý kanlar içinde anneme götürdüler
ayný þeyler ayný þeyler
beni çekip küçültmeyin
büyüdüm
neden böyle yapýyorsunuz
aðaçlar þarký söylemiyor ki

anlamak zorunda mýyým
inandým paranýz yok
paranýz yok ne demek kaç yaþýnda bir istasyondur ki
tapýnacak oldunuz ona
kapýlar açmazýnda uzamýþ sardunyalar
türküler yakýyorsa göðe
bunu kimseye söylemem

her yer yalnýzlaþtý koptunuz
size o kadar nasihat ettik gök uðuldarken baþýnýzý örtmeyin
duyduðunuzu söyleyin ona
acýsýn size
yarýn baþka bir limanda
baþka bir ayrýlýðýn güvertesinde
avuçlarýnýzý esen yele býrakýp sallýyor ola bilirsiniz
fora yelken
tek yürek
acýnýz uzun

yarým olsun istedik geldik buraya kadar
çok konuþup boðdular bizi
duman istemiyordum
kimse yansýn istemiyordum
þu karþý daðý seyretmeye gelmiþtim
affedin
uyuyordum.












Sosyal Medyada Paylaşın: